بیماری VHS(خونریزی پوزه در ابزیان)

بیماری VHS(خونریزی پوزه در ابزیان):

—بیماری خون‌ریزی پوزه (به انگلیسی: Viral hemorrhagic septicemia) از بیماری‌های ویروسی در ماهیان است.

—این بیماری به نام های مختلف نامیده شده است که عبارت اند از :

—۱ – بیماری اگتود

—۲ – کم خونی عفونی

—۳ – سندرم کبدی – کلیوی – روده ای

—۴ – همه گیری بیرون زدگی چشم

—۵ – تورم عفونی کلیه و تخریب کبد

—۶ – هیپرتروفی عفونی کلیه و تخریب کبد

فاسیولا (Fasciola)

خانواده فاسیولیده

فاسیولاهپاتیکا

طول 30mm  و عرض 13mm

محل زندگی: مجرای صفراوی کبد

میزبان: طیف وسیعی شامل گاو، گوسفند، بز، گاومیش، نشخوارکنندگان وحشی،‌ خوک، ‌شتر، اسب، ‌الاغ، قاطر، ‌فیل، گراز و انسان

پراکندگی در ایران: 5/25 درصد گاوان، 2/31 درصد گوسفندان، 4/64 درصد بزها، 3/13 درصد اسب ها و 6/16 درصد الاغ ها

کانون های آلودگی انسانی: بندر انزلی، اصفهان و خوزستان

واکسیناسیون در مقابل انگلها

شیستوزومیازیس یک بیمارى انگلى است که توسط شیستوزوماهاى انواع مانسونی، هماتوبیوم، ژاپونیکوم و اینترکالاتوم ایجاد مى‌گردد و انتقال آن به‌وسیله انواع مخصوصى از پشه‌هاى آب شیرین صورت مى‌گیرد که در محل زندگى آنها شیوع این بیمارى انگلى بالا است.

 

از آنجا که امروزه هیچ‌گونه پیشگیرى شیمیائى یا درمان داروئى در دسترسى براى پیشگیرى از عفونت مجدد در شیستوزومیاز وجود ندارد ارزش یک واکسن مؤثر در مقابل این بیمارى به‌خوبى روشن مى‌شود.

 

تجربیات صورت گرفته در حیوانات نشان مى‌دهد که عفونت اولیه ممکن است منجر به ایمن شدن نسبت به عفونت مجدد شیستوزومیائى گردد و نیز بررسى‌هاى انجام شده روى کسانى که در مناطق به‌شدت اندمیک بیمارى زندگى مى‌کند نشانگر بروز درجاتى از ایمنى در افرادى است که در تماس طولانى با بیمارى مى‌باشند.

 

در حال حاضر هیچ‌نوع واکسن شیستوزوومیاز که قابل استفاده در انسان باشد در دسترس نیست ولى احتمال استفاده از دو نوع واکسن وجود دارد:

 

- یک واکسن زنده ناهمگون که از شیستوزوماى غیرانسانى تهیه گشته است.

 

- یک واکسن کشته شده که از شیستوزوماى کامل یا یک جزءِ تلخیص شده آن تهیه شده است.

توکسوپلاسما وانواع آن

توکسوپلاسما یک انگل داخل سلولی اجباری از شاخه اپی کمپلکسا ست واز شایعترین عفونت های انگلی در انسان وحیوانات خونگرم می باشد . این بیماری بوسیله گوشت خام ویا از طریق تماس با مدفوع گربه ، به انسان منتقل می شود. عامل توکسوپلاسموز انگل تک یاخته ای درون سلولی اجباری به نام توکسو پلاسما گوندیی است. این انگل از انسانی به انسان منتقل نمی‌شود، مگر در موارد نادر. وقتی فردی دچار این عفونت می‌شود انگل، کیست‌هایی در نقاط مختلف بدن از جمله سر و ماهیچه‌ها تشکیل می‌دهد. اگر فرد از سلامت عمومی برخوردار باشد، سیستم ایمنی انگل را مهار می‌کند و آن را در حالت غیرفعال نگه می‌دارد و بدن را نسبت به عفونت دوباره مقاوم می‌کند. ولی در صورتی‌که بدن بر اثر استفاده از دارو یا ابتلا به بیماری ضعیف شده باشد عفونت می‌تواند فعال شود و مشکلات جدی ایجاد کند. توکسوپلاسموز بیماری‌ انگلی‌انسان‌ و حیوان‌ می‌باشد که‌ عفونت‌ اولیه‌آن‌، بدون‌ علایم‌ بالینی‌ است‌. شکل‌ حادبیماری‌ ممکن‌ است‌ با تب‌ و بزرگی‌غدد لنفاوی‌ همراه‌ باشد. علایم‌ مغزی‌،ذات‌ الریه‌، ابتلای‌ عمومی‌ ماهیچه‌ها ومرگ‌ از نشانه‌های‌ اشکال‌ وخیم‌بیماری‌ است‌ که‌ بندرت‌ دیده‌ می‌شود..
   عفونت‌ اولیه‌ مادران‌ در ابتدای‌حاملگی‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ ایجادعفونت‌ و مرگ‌ جنین‌ شود و یا این‌ که‌منجر به‌ ضایعات‌ مغزی‌، بزرگی‌ و یاکوچکی‌ جمجمه‌ در نوزاد گردد; علایم‌فوق‌ در هنگام‌ تولد مشهود و یا درمدت‌ کوتاهی‌ بعد از تولد، ظاهرمی‌شود. 

شناسایی و جداسازی نوعی انگل جدید از ماهیان گل خورک در ساحل استان هرمزگان

شناسایی و جداسازی انگل جدید آکانتوسفال از ماهیان گل خورک در ساحل استان هرمزگان انجام شد.



به گزارش سرویس علمی ایسنا، ایوب سلیمانی، کارشناس ارشد رشته شیلات گرایش بوم شناسی آبزیان شیلاتی از دانشگاه هرمزگان در این خصوص اظهار کرد: موضوع بررسی بوم شناسی انگل‌های خارجی و دستگاه گوارش دو گونه ماهی گل خورک (Periophthalmus waltoni and Boleophthalmus dussumieri) در آبهای ساحلی بندرعباس و خمیر از استان هرمزگان طی تحقیقات گسترده، جداسازی و شناسایی انگل جدید آکانتوسفال (Quadrigyrus persicus) برای اولین بار در سطح جهان انجام شد.



وی افزود: در این تحقیق، انگل آکانتوسفال از روده ماهی گل خورک (Boleophthalmus dussumieri) جدا شد و بعد از شناسایی اولیه در دانشگاه هرمزگان به موزه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران منتقل شد.



سلیمانی تصریح کرد: این انگل جدا شده متعلق به رده آکانتوسفال‌ها، خانواده کوادریژریده، زیر خانواده کوادریژیرینه و جنس کوادریژیروس است و جنس کوادریژیروس برای اولین بار از آبهای ایران جدا شده و خانواده کوادریژریده برای نخستین بار از ماهیان گل خورک جدا شد و گزارشی از آلودگی ماهیان گل خورک به این خانواده انگلی در دیگر نقاط جهان وجود ندارد.



وی افزود: نتیجه بررسی‌ها نشان داد انگل جدا شده، گونه جدید انگلی است که برای اولین بار در جهان جداسازی و شناسایی شده و در نهایت به افتخار نام خلیج فارس با نام علمی «Quadrigyrus persicus» در موزه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ثبت شد.

بررسی خانواده‌های مختلف سستودها

Family : Taeniidae

Genus  :  Taenia

این جنس شامل گروهی از سستودهاست که بصورت انگلی داخل رودة باریک بسیاری از پستانداران، پرندگان، دوزیستان و خزندگان زندگی می‌کنند. اندازه اینها بسیار متفاوت است و از چند mm تا بیش از m20-14 متغیر است. بدن اینها از سه قسمت: سر، گردن و بندها تشکیل شده است. Vulva در این جنس در کنارة جانبی و با تناوب نامنظم است. تخمدان و غدد وتیلوژن در قسمت خلفی بندها می‌باشند. که گونه‌های متعددی دارد :

sp. : Taenia saginata or Beef tape worm                                 کرم کدوی غیر مسلح یا کرم نواری شکل گاو  

کرم بالغ آن داخل رودة باریک انسان زندگی می‌کند و انسان تنها میزبان نهایی برای این کرم محسوب می‌شود ولی حالت لاروی این کرم که بنام سیستی سرکوس بویس (C.bovis) معروف است در عضلات مخطط خانوادة گاوسانان دیده می‌شود.میزبان واسطش گاو است .

آشنایی با کرم کدو ( تنیا )

تنیاساژیناتا ( کرم کدو )

به کرم تنیاساژیناتا  کرم پهن گوشت گاو وبه فارسی کرم کدویا تنیای گاونیز  گفته می شود.علیرغم این که اغلب مبتلایان یک کرم در روده دارند مواردی از آلودگی با ۱۲ کرم هم گزارش شده است. کرم بالغ ساژیناتا در روده باریک انسان زندگی می کند .

طول کرم ۴ تا ۸ متر ، دارای ۴ بادکش  است که بوسیله بادکش های موجود در سر به مخاط روده باریک می چسبدتعداد بندهای آن هزار تا دو هزار بند می باشد .بندها از نظر جنسی هرمافرودیت هستند.( هر دو دستگاه تناسلی نر وماده در این بندها وجود دارد)بندهای آخر بنام بند بارور بطور تک تک از بدن کرم جدا وبه خودی خود هنگام روز از طریق مقعد همراه مدفوع دفع میشونداین انگل ۲ میزبان دارد میزبان نهایی آن انسان ومهمترین میزبان واسط آن گاو و گاهی شتر می باشد.طول عمر کرم بیشتر از۲۵ سال می باشد.

کرم کدوی خوک و انسان یا تنیاسلیوم گونه‌ای از کرمهای پهن ، رده نواریان است. نواریان اکثرا دراز و دارای بدنی پهن هستند که از تعداد زیادی قطعات یا بندهای کوتاه تشکیل گردیده‌اند. این کرمها از کوتیکول پوشیده شده‌اند. دارای مجاری وازنشی یا دفعی هستند و یک حلقه عصبی با سه جفت طنابهای عصبی دارند. اینها دهان و لوله گوارش ندارند و مواد غذایی از دیواره بدنشان جذب می‌شود و همگی انگلهای داخلی هستند و کرمهای بالغ در روده مهره‌داران و لاروها در بافتهای میزبان واسط به سر می‌برند.

بیماری کرم قلب سگ

دیروفیلاریا ایمیتیس، انگلی است که به نام کرم قلب شناخته می شود.
کرم قلب از طریق نیش پشه هایی که حامل لارو عفونی دیروفیلاریا ایمیتیس هستند منتقل می گردد.

حدود ۶ ماه طول می کشد تا لارو کرم قلب در بدن سگ مهاجرت کرده و به قلب و رگ های خونی مرتبط با آن برسد. کرم قلب بالغ تا اندازه ای حدود ۱۲ اینچ رشد می کند.کرم قلب بالغ تکثیر شده و کرم های نابالغ به نام میکروفیلاریا را به خون سگ آزاد می کند. .قتی پشه، سگ آلوده به کرم قلب را نیش می زند، ممکن است همراه خون میکروفیلاریا را هم ببلعد.میکروفیلاریا در بدن پشه تکامل پیدا کرده و تبدیل به لارو عفونی کرم قلب می شود. و بدین شکل چرخه زندگی کرم قلب سگ ادامه پیدا می کند.
کرم قلب سگ اغلب در نژادهای متوسط و بزرگ دیده شده و بیشتر در ارتباط با سگ هایی است که بیرون از خانه نگهداری می شوند.

در مناطقی که کرم قلب سگ شایع است ( مناطق اندمیک ) تمام سگ ها در معرض خطر قرار دارند.
در بررسی هایی که در ایران صورت گرفته، استان های آذربایجان شرقی و اردبیل از نظر آلودگی به کرم قلب سگ بیشتر در معرض خطر هستند.

آلودگی به کرم قلب سگ در هر سنی ممکن است رخ دهد اما اغلب شگ ها در سنین بین ۸-۳ سال آلوده شده اند.
سگ های نر حدود ۴-۲ برابر بیشتر از سگ های ماده آلوده شده اند.

تشخیص تفریقی اشکال مختلف فاسیولیدوزیس در گوسفند

                        

مزمن	تحت حاد	حاد	نوع بیماری فاسیولیدوزیس
از اواسط تابستان تا اوایل زمستان	بهار ،معمولاً اواخر پاییز	؟	فصل آلودگی
کاهش تدریجی وزن	کاهش سریع وزن	مرگ فوری ویا بیحالی،ضعف درد ناحیه شکم ،تنگی نفس	علایم درمانگاهی
	بطری زیر فکی + استسقا	بیرنگی غشاهای مخاطی
چند هفته پس از بروز علایم درمانگاهی	2-1هفته پس از بروز علایم درمانگاهی	2-1روز بعداز بروزعلایم درمانگاهی	دوران بیماری
هیپوکرومیک   ماکروسیتیک     +   +   +	هیپوکرومیک   ماکروسیتیک     +   +   +	نورموکرومیک   نورموسیتیک     -   -   -	کلینیکال پاتولوژی:   کمخونی         رتیکولوسیتوزیس   کاهش آلبومین خون   وجود تخم در مدفوع
سیروز کبد همراه با کلفت شدن مجاری صفرا		کبد بزرگ همراه با خونریزی	کالبد گشایی
اکثر فاسیولاهای بالغ	تعداد فاسیولاهای بالغ ونابالغ مساوی	اکثر فاسیولاهای نابالغ

 

تب دنگی یک بیماری ویروسی است

تب دنگی نام یک بیماری ویروسی است.

این بیماری از طریق پشه ای به نام آئدس به انسان منتقل می‌شود. این پشه که به ببر آسیایی مشهور شده‌است در مناطق استوایی جهان به‌ویژه آسیای جنوب شرقی از جمله مالزی وجود دارد. این بیماری اخیراً گسترش زیادی یافته‌است و تلفات انسانی زیادی برجای گذاشته‌است. علائم این بیماری سردرد، کمردرد و پشت درد، تب معمولاً شدید و در برخی موارد خارش و جوش در قسمتهای مختلف بدن است. بیمار بایستی فوراً در بیمارستان مداوا شود در غیر این صورت امکان مرگ زیاد است.^[۱]

Aedes aegypti

ویروس دنگی

تب دنگی عفونتی است که توسط ویروس دنگی ایجاد می‌شود. پشه‌ها عوامل منتقل کننده (یا پخش کننده) این ویروس هستند. تب دنگی به عنوان «تب استخوان شکن» نیز شاخته می‌شود، چرا که به دلیل درد شدید حاصل از آن بیمار تصور می‌کند استخوان‌هایش در حال شکستن هستند. برخی نشانه‌های تب دنگی عبارتند از تب، سردرد، حساسیت‌های پوستی مشابه سرخک و درد در ماهیچه‌ها و مفاصل. ممکن است تب دنگی در تعداد کمی از بیماران به یکی از دو گونه خطرناک و کشنده تبدیل شود. گونه اول تب هموراژیک دنگی است که باعث خونریزی، ترشح مایعات به بیرون از عروق خونی (رگ‌های حامل خون) و کاهش پلاکت‌های خون (عامل لخته شدن خون) می‌شود. گونه دوم سندروم شوک دنگی است که باعث افت فشار شدید می‌شود. ویروس دنگی ۴ نوع متفاوت دارد. اگر فردی به یک نوع از ویروس‌ها مبتلا شود، تا آخر عمر به آن نوع ویروس مصونیت دارد. اگر چه، در برابر سه گونه دیگر فقط تا مدت محدودی مصونیت دارد. اگر بعدها به یکی از سه نوع دیگر این ویروس مبتلا شود، ممکن است مشکلاتی جدی برای او ایجاد شود.

---

واکسنی برای جلوگیری از ابتلا به ویروس دنگی وجود ندارد. نکته‌های کوچکی به پیشگیری از ابتلا به ویروس دنگی وجود دارد. مردم باید در برابر پشه‌ها از خود محافظت کرده و دفعات گزیدگی با نیش آن‌ها را محدود کنند. هم چنین به پیشنهاد دانشمندان می‌توان زیستگاه پشه‌ها را کوچک‌تر کرد و در نتیجه تعداد پشه‌های موجود را کاهش داد. اگر کسی دچار تب دنگی شد و در صورتی که بیماری خفیف باشد، برای بهبودی باید مقدار زیادی مایعات بنوشد. اگر کسی به گونه حادتری از بیماری مبتلا شد نیازمند مایعات وریدی (مایعاتی که از طریق سرنگ یا سرم به رگ‌ها تزریق می‌شوند) و انتقال خون (تزریق خون از فرد دیگری به بیمار) خواهد بود. از دهه ۱۹۶۰ افراد بیشتری به تب دنگی مبتلا می‌شوند. این بیماری از جنگ جهانی دوم به معضلی جهانی تبدیل شده‌است، در بیش از ۱۱۰ کشور شیوع داشته و ۱۰۰-۵۰ میلیون نفر در هر سال به آن مبتلا می‌شوند. افراد زیادی برای پیدا کردن واکسن و دارویی برای درمان سریع این ویروس در تلاشند. هم چنین برای رهایی از پشه‌ها کارهای متفاوتی انجام می‌دهند.

اولین توصیف‌های تب دنگی در سال ۱۷۷۹ نوشته شده‌اند. در اوایل قرن بیستم، دانشمندان دریافتند که این بیماری توسط ویروس دنگی ایجاد شده و از طریق پشه‌ها منتقل (یا پخش) می‌شود.

محتویات

 [نهفتن] 

• ۱ علایم و نشانه‌ها
• ۲ سیر بالینی
• ۳ مشکلات مربوط
• ۴ علت بیماری
• ۵ انتقال
• ۶ خطرات
• ۷ سازوکار
• ۸ تشخیص
• ۹ دسته‌بندی
• ۱۰ تست‌های آزمایشگاهی
• ۱۱ پیش‌گیری
• ۱۲ مدیریت
• ۱۳ احتمال
• ۱۴ تاریخچه
• ۱۵ تاریخچهٔ واژه
• ۱۶ پژوهش
• ۱۷ پانویس
• ۱۸ منابع

   

یک بیمار مبتلا به بیماری تب دنگی در حال دستیابی به بهبودی در اوایل ماه ژانویه در زیر یک پشه بند در

بیمارستانی در اوسونشن، پاراگوئه.

واشنگتن – پژوهشگران پزشکی ایالات متحده یک واکسن آزمایشی را تولید کرده اند که نتایجی امیدوارکننده در زمینه پیشگیری از بیماری تب دنگی که هر ساله در حدود پنجاه میلیون نفر از مردم جهان به آن مبتلا می شوند، داشته است. به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تب دنگی که در حومه ها و شهرها با شرایط اقلیمی استوایی و یا نیمه استوایی شیوع می یابد، به طور بالقوه 2.5 میلیارد نفر از مردم جهان را تهدید می کند.

موسسه ملی آلرژی و بیماری های همه گیر (NIAID)، این واکسن را بر روی یکصد نفر آزمایش کرده است، و نتایج این آزمایش ها نشان می دهد که این واکسن "آزمایشی" مطمئن و ایمن بوده و در اغلب بیماران سبب ایجاد مصونیت و واکنش محافظتی قدرتمندی می شود. NIAID نتایج این آزمایش را در شماره 17 ژانویه نشریه بیماری های همه گیر منتشر کرد.

---

دکتر آنتونی فوچی، مدیر NIAID گفت: "آثار و هزینه های جهانی ناشی از بیماری تب دنگی بسیار گسترده و سنگین بوده و در حال افزایش است. ما در زمینه نتایج این آزمایش های اخیر به گونه ای محتاطانه خوش بین هستیم."

این بیماری توسط چهار ویروس منتقل شده توسط پشه ها ایجاد می شود و عوارضی مانند آنفلونزا دارد، گرچه نوع حاد آن می تواند منجر به مرگ بیمار شود. چهار ویروس DENV-1، DENV-2، DENV-3 و DENV-4 توسط پشه آئدس به انسان منتقل می شوند.

این حقیقت که ویروس بیماری تب دنگی دارای چهار نوع مختلف است، ساخت واکسنی برای این بیماری را تبدیل به کاری دشوار کرده است. ابتلا به یک گونه از این ویروس ها سبب می شود تا انسان در آینده در برابر همان نوع خاص از ویروس مصونیت داشته باشد، اما احتمال ابتلای او به سه نوع ویروس دیگر وجود دارد. در حقیقت، تحقیقات نشان داده است که اگر یک فرد در آینده به یکی از سه نوع دیگر ویروس آلوده شود، بیماری او شدیدتر خواهد بود و منجر به خونریزی داخلی، از کار افتادن اندام های داخلی بدن و حملات عصبی خواهد شد.

این امر به آن معناست که ساخت واکسنی که توانایی ایجاد مصونیت در برابر هر چهار نوع ویروس را داشته باشد – یک واکسن چهار سویه – سودمندترین راهکار خواهد بود. دانشمندان آزمایشگاه بیماری های همه گیر NIAID یک واکسن آزمایشی تولید کرده اند که آن را TetraVax-DV می نامند. آنها تا کنون چهار نوع مختلف از این واکسن را تولید کرده اند که هر یک حاوی مواد تشکیل دهنده متفاوتی برای محافظت از انسان در برابر هر چهار نوع ویروس مختلف بیماری تب دنگی است.

این واکسن ها در سه شهر مختلف ایالات متحده و بر روی 112 نفر آزمایش شده اند، و هر یک از این واکسن های آزمایشی سبب ایجاد پادتن مصون کننده در برابر یکی از چهار نوع ویروس عامل این بیماری شده است. با این حال، یکی از این واکسن های آزمایشی موثرتر از بقیه بود و سبب ایجاد مصونیت در نود درصد از افراد تحت آزمایش شد. تیم تحقیقاتی این واکسن را TV003 نام گذاری کرده اند.

دکتر استیون وایتهد از آزمایشگاه بیماری های همه گیر NIAID که سرپرستی برنامه ساخت این واکسن های آزمایشی را بر عهده داشت، گفت: "نکته امیدوارکننده در مورد TV003 این است که تنها پس از یک بار تزریق مقداری مشخص، این واکسن سبب ایجاد گسترده پادتن در بدن انسان می شود. در حالی که سایر واکسن های آزمایشی برای دستیابی به نتیجه ای مشابه نیاز به دو یا سه بار تزریق مقداری بیشتر از دارو را دارند."

پس از تزریق این واکسن، هیچ یک از افراد تحت آزمایش دچار تب و یا سایر علایم بیماری تب استخوان شکن نشدند. طبق گزارش پژوهشگران، برخی از این افراد دچار تحریک پوستی و خارش خفیفی شدند که دردآور نبود و در کمتر از یک هفته از میان رفت.

پژوهشگران همچنین متوجه واکنش متفاوت بدن سفیدپوستان و آمریکاییان آفریقایی تبار شدند. تزریق این واکسن سبب ایجاد پادتن مصونیت در برابر حداقل سه نوع از ویروس ها در 97 درصد از سفیدپوستان تحت آزمایش شد، در حالی که این پادتن تنها در بدن 60 درصد از آمریکاییان آفریقایی تبار ایجاد شد. از سوی دیگر درصد سفیدپوستانی که دچار تحریک پوستی و خارش شده بودند نسبت به آمریکاییان آفریقایی تبار بیشتر بود. پژوهشگران تا کنون نتوانسته اند علت این موارد را کشف کنند.

در یک بیانیه مطبوعاتی NIAID آمده است که تحقیقاتی که پیش از این در زمینه شیوع بیماری تب دنگی در کشورهای برزیل، کوبا و هائیتی انجام شده بود نیز نشان دهنده نتایجی متفاوت در مورد گروه های نژادی مختلف بود. یک توضیح احتمالی می تواند این باشد که افراد آفریقایی تبار ممکن است دارای یک توانایی ژنتیک ارثی باشند که از آنها در برابر تب دنگی محافظت بیشتری به عمل می آورد، و یا ضعیف تر بودن پادتن ایجادشده می تواند علتی هنوز ناشناخته داشته باشد.

تیم دانشمندان NIAID در نشریه بیماری های همه گیر می نویسد که در تحقیقات آینده باید علت این نتایج متفاوت در گروه های نژادی مختلف بررسی شود، و تحقیق در این زمینه آغاز شده است. تحقیقات آینده همچنین به بررسی ایمن بودن واکسن های آزمایشی و توانمندی این واکسن ها برای ایجاد واکنشی مناسب در بدن افرادی که پیش از این به تب دنگی مبتلا شده اند، می پردازد.

به گفته NIAID، مرحله دوم این برنامه آزمایشی به زودی در برزیل و تایلند آغاز می شود. NIAID یکی از 27 مرکزی است که موسسات ملی بهداشت ایالات متحده – یک سازمان فدرال که در زمینه تحقیقات پزشکی گسترده ای فعالیت می کند – را تشکیل می دهند.

به گفته سازمان بهداشت جهانی، "شیوع بیماری تب دنگی در جهان طی چند دهه اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است." پیش از دهه 1970، موارد جدی شیوع بیماری تب دنگی تنها در 9 کشور جهان رخ می داد، اما اکنون این بیماری به طور مرتب در بیش از یکصد کشور جهان مشاهده می شود. بیماری تب دنگی حاد تبدیل به یکی از عوامل جدی بیماری های سخت و مرگ و میر کودکان در برخی از کشورهای آسیایی و آمریکای لاتین شده است.

سازمان بهداشت جهانی می گوید هیچ دارو و یا روش درمانی خاصی برای بیماری تب دنگی وجود ندارد، اما تشخیص زودهنگام این بیماری و دسترسی به مراقبت های پزشکی مناسب می تواند سبب کاهش آمار مرگ بیماران تا کمتر از یک درصد شود. کنترل تعداد پشه های ناقل ویروس این بیماری، یکی از بهترین راهبردها برای پیشگیری از شیوع بیماری تب دنگی به شمار می رود.

Read more: http://iipdigital.usembassy.gov/st/persian/article/2013/01/20130125141490.html#ixzz2u2l9F5rf

ترجمه : یاسربیات